اثر محلول‌پاشی عناصر ریزمغذی و پرمصرف بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیک ذرت در مراحل مختلف رشدی

چکیده    به­ منظور ارزیابی اثر محلول­­پاشی عناصر نیتروژن، منیزیم، گوکرد و آهن در مراحل مختلف رشدی بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی ذرت سینگل کراس 704، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی ساعتلوی ارومیه در سال زراعی 1394-1393 اجرا گردید. فاکتورهای مورد آزمایش شامل محلول­­پاشی با نیتروژن، منیزیم، گوگرد، آهن در مراحل 8-10 برگی، ظهور تاسل و پرشدن دانه بود. مراحل مختلف رشدی تأثیر معنی­داری بر تعداد ردیف در بلال، وزن کل دانه­های بلال و وزن خشک بلال در سطح احتمال 5% و تعداد دانه در ردیف و وزن 100 دانه در سطح 1% داشت. همچنین اثر محلول­پاشی با عناصر غذایی در سطح 1% بر صفات تعداد دانه در ردیف، وزن 100 دانه، وزن کل دانه­های بلال و وزن خشک بلال معنی­دار بود. محلول­پاشی با عناصر غذایی در مراحل مختلف رشدی نیز تأثیر معنی­داری در سطح 5% بر وزن خشک بلال داشت. تیمار مرحله 8-10 برگی 46/42% ارتفاع بلال، 98/5% ردیف در بلال، 45% تعداد دانه در ردیف، 42/39% وزن 100 دانه و 84/3% وزن کل دانه­های بیشتری نسبت به مرحله پر شدن دانه داشت. بیشترین مقدار در کلیه صفات به جز صفت تعداد دانه در ردیف مربوط به تیمار کاربرد نیتروژن بود. کاربرد نیتروژن 71/45% ارتفاع بلال، 1/29% وزن 100 دانه و 61/33% وزن کل دانه­های بیشتری نسبت به خود اختصاص داد. همچنین کاربرد آهن  39/43% تعداد دانه در ردیف بیشتری نسبت به تیمار شاهد داشت. محلول پاشی 5% نیتروژن و 5 در هزار سولفات آهن سبب بهبود برخی از صفات مورفوفیزیولوژیک ذرت می­گردد و این موضوع نشان می­دهد که محلول­پاشی ضمن فراهمی تغذیه مناسب گیاه از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه می­باشد.